A brave Iranian female director SAMIRA MAKHMALBAF ( English & Marathi )

"Samira" - A Brave Iranian "Female Director"

 At the age of just twenty, she directed the film, which was screened in several countries and won several awards.

 This is Sameera who at the age of one or two said to her dad that I will do a movie with you and "Salute" to this great woman who made those words come true.

 Who Is Sameera?

 If you are a fan of Iranian movies, do you remember the director Mohsen Makhmalbaf?  Yes, his daughter Samira Makhmalbaf, a "brilliant" female director today, watching Samira's film and seeing her hard work, is ashamed of herself...!  A twenty-year-old girl can do such a good movie ...!

 And yes this is Samira's second movie even before she did a movie called Appel, just eighteen nineteen years old ..!

                                   

 Which Movie?

 Samira Makhmalbaf wrote and directed the movie "Blackboard" (Takhte Siya) which was released in Italy in 2000, in which her father helped her write the screenplay, she acted, and her brother assisted her technically.  Even if you want to work in cinema, the gestures of your parents are worth noticing...

 What Is Cinema?

 "Blackboard" (Takhte Siya)

 Set against the backdrop of the Iran-Iraq war, the film focuses on a group of Kurdish refugees following Saddam Hussein's chemical bomb attack on Halabja, Iran.  All are shown very realistically in this movie

 And why the title of the movie "Blackboard"?

 You don't want to read everything, you want to experience some things and see them in the cinema!

 Why Watch The Movie?

 Firstly because of what a 20-year-old girl can do and secondly because such films are rare.

 Is it too high?

 CAPSULE

 It is a very difficult thing to convey the spirit of a fictional or real story with the help of characters and other technical elements of the film and Sameera has done it brilliantly in this film, as a director and writer she has carried out her duties with precision and skill, all in the film.  The characters come across in their natural performances, the third very important aspect is that the cinematography is very straightforward and realistic, the music and the score bring that feeling from the cinema directly to your mind, and the "locations" are actually very difficult to choose and make the situation as it is.  And the sense of experiencing the intense reality of it was felt while watching the movie

 Make sure you check it out and if I have done something wrong then suggest it in the comments and if you like this article then please let me know.

 And yes, the very important thing is that the movie is on "You Tube" for free...!

- Rameshwar jite 

Article in another language ( Marathi) 

"समीरा" -  एक धाडसी इराणी "महिला दिग्दर्शक"

वयाच्या अवघ्या विसाव्या वर्षी तिने सिनेमा दिग्दर्शित केला, तो कित्येक देशात दाखविण्यात आला आणि कित्येक विजयी पारितोषिके ही मिळवले, 

ही ती समीरा आहे जी वयाची एक दोन वर्षांची असताना आपल्या बाबांना म्हणाली की मी तुमच्या सोबत सिनेमा करेल आणि तिने तो शब्द साकार करून दाखवला अशा या महान स्त्रीला "सलाम" 

कोण आहे समीरा ? 

तुम्ही इराणी सिनेमांचे चाहते असाल तर मोहसेन मखमलबाफ हा दिग्दर्शक आठवला का ? हो त्यांची ही मुलगी समीरा मखमालबाफ एक "उत्कृष्ट" महिला दिग्दर्शक आज समिराचा सिनेमा पाहून आणि तिची मेहनत पाहून स्वतःची लाज वाटतेय...! एक वीस वर्षाची मुलगी एवढा चांगला सिनेमा करू शकते आणि आपण ...! 

आणि हो हा समिराचा दुसरा सिनेमा आहे या आधी सुद्धा तिने अँपल नावाचा सिनेमा केला आहे, अवघ्या अठरा एकोणिसाव्या वर्षी ..! 

कोणता सिनेमा ?  

समीरा मखमलबाफ हिने 2000 साली इटली मध्ये प्रदर्शित झालेला "ब्लॅकबोर्ड" ( तख़्ते सिया) नावाच्या सिनेमाचं लेखन आणि दिग्दर्शक केलं, यात तिच्या वडिलांनी तिला पटकथा लिहिण्यासाठी मदत केली अभिनय ही केला, आणि भावा ने ही तिला तांत्रिक साहाय्य केलं, किती कमाल आहे ना, आपल्याकडे सिनेमात काम करायचं म्हंटल तरी आपले आई वडील यांचे हावभाव टिपण्यासारखे असतात असो... 

काय आहे सिनेमा ? 

"ब्लॅकबोर्ड" ( तख़्ते सिया)

ही कथा घडते इराण आणि इराकच्या युद्ध पार्श्वभूमीवर, सद्दाम हुसेन याने इराण मधील हलब्जावर रासायनिक बॉम्बस्फोट हल्ला केल्यानंतर कर्डिश निर्वासितांच्या गटावर या सिनेमातून लक्ष केंद्रित केले आहे, वास्तव आणि काल्पनिक यामधील परिस्थिती या सिनेमात रेखाटली आहे, बेघर होऊन जगणं काय असतं, आणि लोकांचे जगण्यासाठीचे प्रयत्न हे सर्व या सिनेमातून खूप वास्तविक रित्या दाखवण्यात आले आहे

आणि मग सिनेमाचं शीर्षक "ब्लॅकबोर्ड" का ? 

सगळं काही वाचायचं नसतं , काही गोष्टी अनुभवायच्या असतात ते सिनेमात बघावं ! 

सिनेमा का पहावा ? 

पहिली गोष्ट म्हणजे वीस वर्षाची मुलगी काय करू शकते यासाठी आणि दुसरी गोष्ट म्हणजे असे सिनेमे क्वचित होतात म्हणून, 

हे खूपच वरचं झालं का ? 

कॅप्सूल 

एखाद्या काल्पनिक किंवा वास्तविक कथेचं भावविश्व पात्रांच्या तसेच सिनेमातील इतर तांत्रिक घटकांच्या साहाय्याने जशास तसं उतरवणं ही खूप अवघड गोष्ट आहे आणि ती या सिनेमातून समीरा ने अगदी उत्कृष्ट पणे उतरवली आहे, एक दिग्दर्शक आणि लेखक म्हणून तिने तिची जबाबदारी चोखपणेव आणि कौशल्यपूर्ण पार पाडली आहे, सिनेमातील सर्वच पात्र आपल्या सात्विक अभिनयात दिसून येतात, तिसरी खूप महत्त्वाची बाजू म्हणजे छायांकन खूप सरळ आणि वास्तविकता दर्शवून जाते, संगीत आणि संकलन सिनेमातील  त्या भावना थेट आपल्या मनात आणून सोडतात, आणि "लोकेशन्स" (चित्रीकरण स्थळ) खरं तर खूप कठीण जागा निवडून ती परिस्थिती जशास तशी आणि त्यातील प्रखर वास्तविकता अनुभवण्याची जाणीव सिनेमा पाहताना होते

तुम्ही ही नक्की बघा आणि माझं काही मांडण्यात चुकलं असेल तर नक्की कमेंट मध्ये सुचवा आणि हा लेख आवडला असेल तर कृपया नक्की कळवा 

आणि हो खुप महत्वाची गोष्ट सिनेमा "यू ट्यूब" वर आहे अगदी मोफत...!